تنهایی ماه

در تمام طول تاریکی

:سیر سیرک ها فریاد زدند

"...ماه ،ای ماه بزرگ"

.

.

.

در تمام طول تاریکی

شاخه ها با آن دستان دراز

که از آنها آهی شهوتناک

سوی بالا می رفت

و نسیم تسلیم

به فرامین خدایانی نشناخته و مرموز

و هزاران نفس پنهان در زندگی مخفی خاک

و در آن دایره ی سیار نورانی،شبتاب

دقدقه در سقف چوبین

لیلی در پرده

غوک ها در مرداب

.

.

.

همه با هم ،همه با هم یکریز

:تا سپیده دم فریاد زدن

"...ماه ، ای ماه بزرگ"

.

.

.

در تمام طول تاریکی

ماه در مهتابی شعله کشید

ماه

دل تنهای شب خود بود

داشت در بغض طلایی رنگش می ترکید

فروغ فرخزاد-تولدی دیگر-تنهایی ماه