فریاد

تمامی ناله های من که در درون قلبم ،ساکت و خاموش،سالها نشسته اند ، امروز فریاد خواهند کشید

.

آهای صفر آفرینش من
.
سلام

میلاد

در چارچوب جغرافیایی خسته

،که سرشار بود از آمد و شدهایی ساده

،امروز

،دیروز

،امروز دیروز

...

ذره هایی باریدند

ذره هایی کوچک

حقیر

...و میان آن ذرات،من

.

.

خدایا شکر که تجربه ی بودن را نصیبم کردی